คำโบราณผู้เฒ่าเผิ้ลได้กล่าวไว้
คั๋นปีใด๋หนาวเดือน ฟ้าสิหม่น คนสิเข้น
เทิงพระเณร ชีขาว สิเปลี่ยนแปผันปี้น
แนวหากินมีน้อย เงินคำ สิอึดอยาก
ความลำบาก ทุกย่อมหญ้า เงินค่าแม้นบ่เห็น
โรคภัยมาบ่เว้น อุบัติใหม่ ขึ้นหนียา
ซุมพญา ครองเมือง สิลักกินสินใช้
ซุมชาวนา นอนไห้ ราคาขายบ่พอต่อน
คิดบ่ออก ซอกบ่ได้ นอนไห้กองน้ำตา
ไม่มีความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น